موشکافی چند ادعای تاریخی در مورد میرحسین موسوی/ یادداشت یک پژوهشگر تاریخ

به گزارش جماران؛ جعفر شیرعلی‌نیا، نویسنده و پژوهشگر تاریخ جنگ، در کانال تلگرامی خود نوشت:

27 اردیبهشت 58 در شورای انقلاب بحث از اضافه‌شدن افراد جدید برای تقویت شورا بود. نام میرحسین‌موسوی مطرح شد. 

قطب‌زاده گفت کارش زیاد است. آقای خامنه‌ای گفت: «موسوی را می‌شناسم پیش‌برنده جلسه است از دیرباز در مبارزه بوده، در عقاید اسلامی مستقیم است، تعصب ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

» بهشتی به شوخی گفت: «موسوی هم خامنه‌ایست.» یعنی اهل خامنه است. قطب‌زاده گفت تمام مطالب را قبول دارم ولی خشک است. بهشتی گفت: «حسین موسوی از معدود کسانی است که در مدت اقامت در خارج سازندگی داشت و به‌عنوان مرشد مورد‌قبول بود.» بنی‌صدر از چهار شرط برای انتخاب همکار گفت: «تکرو نباشد، اهل غیظ نباشد... اسرار را بیرون نبرد، به جمع دروغ نگوید.» بهشتی گفت تمام شرایط گفته‌شده در موسوی هست... نهایتا در گزارش جلسه نوشته شد: «صلاحیت مهندس موسوی تصویب شد به اتفاق.»(متن مذاکرات شورای انقلاب)

14مرداد60 روز ترور دکتر آیت است. چند روزی است دوستان پیام‌های متعددی می‌فرستند و به اصرار از من توضیح می‌خواهند. پیام‌هایی با این مضمون‌: آیت به مجلس می‌رفت تا در جلسه رای‌اعتماد به وزارت خارجه موسوی شرکت و افشاگری کند که با 65گلوله ترور شد؛ آیت اسناد فراماسونر بودن موسوی را به همراه داشت؛ در خاطرات هاشمی نوشته شده ‌موسوی سابقه انقلابی ندارد؛ او همدل با سازمان مجاهدین خلق بوده و...

 برخی دوماه بعد از انتخابات88، در مردادماه نوشتند روز ترور آیت(14مرداد60) بنا بوده در مجلس برای وزارت خارجه موسوی رای‌گیری شود، بعد متوجه اشتباهشان شدند اما با اندکی تغییر، روایتشان را تکرار کردند. مهندس موسوی 14تیر(یک ماه قبل از ترور آیت) در دولت رجایی از مجلس رای‌اعتماد گرفته بود و وزیرخارجه شد و همان روز دکتر آیت در مخالفت با او صحبت کرد.

14مرداد در روز ترور آیت، نخست‌وزیر جدید، باهنر، برای نخست‌وزیری رای اعتماد گرفت و بحث وزرا 25و26مرداد مطرح شد و مهندس موسوی به‌عنوان وزیر پیشنهادی وزارت خارجه رای‌اعتماد گرفت. جالب این‌که بهترین دفاع از مهندس را آقای خامنه‌ای 26مرداد انجام داد؛ «درباره همه خیال می‌کردیم که انتقاد شود ولی در مورد ایشان انتظار نداشتیم. بنده ایشان را بخوبی می‌شناسم. آنچه درباره ایشان [از] گرایش‌ها گفته شد دروغ محض است و شاهد آن روزنامه جمهوری اسلامی است. شما کدام روزنامه‌ای سراغ دارید که از ابتدای انقلاب تاکنون در خط اسلام و امام عمل کرده است. ایشان خط ملی‌گرایی را با قاطعیت رد کرد درصورتی‌که شما متهم می‌کنید ایشان را [به] گرایش به فلان گروه، اینها کذب محض است. من شهادت می‌دهم امروز و روز قیامت که این مسایل نسبت به ایشان وارد نیست.»(روزنامه‌جمهوری‌اسلامی، 27مرداد60،صفحه10) 

 

 

تصویری از ص14روزنامه ایران منتشرشده در 13مرداد89 پیوست کرده‌ام که از جاهایی است که پس از اتفاقات انتخابات88 اتهامات مهمی علیه موسوی مطرح می‌کند؛ متنی که در ارگان رسمی دولت دهم منتشر شده. در این متن علیرغم ذکر خاطره هاشمی از روز 14تیر و تصریح او بر وزیرشدن موسوی، ذکر شده او فرصت نیافته در کابینه حضور یابد! روز ترور آیت و رای اعتماد به موسوی را یک روز نوشته در‌حالی‌که یکی 14مرداد است و دیگری 26مرداد. نوشته است که 25مرداد رجایی سرپرست وزارت خارجه بوده درحالی‌که چنین نیست و از 14تیر میرحسین موسوی وزیر خارجه شده است. 

با تمام غلط‌های تاریخی که تنها در ستون انتهایی این صفحه مشاهده می‌کنید، گویا بناست فراماسونربودن موسوی و نیز ارتباط ترور آیت با روز ادعایی رای‌اعتماد به موسوی را هم اثبات کنند! 

در متن‌های تاریخی اشتباه پیش می‌آید و به آن معترض نیستم اما گاه احساس می‌شود پس از سال88 متن‌هایی برای سناریوسازی نوشته می‌شود. در این صفحه از روزنامه سخنان آیت در جلسه 14تیر60 نیز آمده و جالب است در جلسه رای‌اعتماد دوم در 26مرداد60 آقای خامنه‌ای به‌نوعی به این سخنان و به سخنان دیگر مطرح‌شده علیه موسوی درباره گرایش‌های او جواب داده است. 

دوستان عزیز! کجا را نشانه گرفته‌اید؟ گمان می‌کنید موسوی را می‌زنید و آیت را قهرمان می‌کنید؟ در این روایت شما، امام، آقای خامنه‌ای و بسیاری دیگر از بزرگان چگونه تصویر می‌شوند؟

مهندس موسوی کارنامه‌ای دارد با نقاط قوت و ضعف که حتما باید نقد شود، معتقدم برخی اشکالات مهم در مدیریت موسوی در اداره کشور در دهه60 و مسایل جنگ نقادی نشده و ایشان نیز از کسانی است که وظیفه پاسخگویی به پرسش‌ها را داشته اما حاضر به پاسخگویی نشده است. 

می‌توان عملکرد مهندس در دوران مدیریتش و پس از آن از جمله در وقایع سال88 را به نقد کشید اما منصف بود. این به نفع مخالفان او نیز هست که ممکن است روزی که مخاطبانشان به نادرستی برخی روایت‌ها پی ببرند آن‌گاه حتی روایت‌های درست آن‌ها را نیز قبول نکنند.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا جعفر شیرعلی نیا میرحسین موسوی شهید آیت افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا آقای خامنه ای وزارت خارجه مهندس موسوی رای اعتماد روز ترور ترور آیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۸۴۵۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادداشت: کلوپ لج نکرد، صلاح درخشید

به گزارش "ورزش سه"، هرچند شانس قهرمانی لیورپول پیش از این بازی هم به‌شدت کم شده بود اما بازی با تاتنهام در آنفیلد، یک روز مهم در دوره کاری سرمربی آلمانی در لیورپول بود؛ روزی که بازیکنان لیورپول باید شخصیت تیم کلوپ را نشان می‌دادند. این یکی از سه بازی پایانی کلوپ به‌عنوان سرمربی لیورپول بود.

در نقطه مقابل تاتنهام با نتایج بسیار ضعیف اخیر خود و سه شکست پیاپی مقابل نیوکاسل، آرسنال و چلسی به این بازی رسیده بود؛ نتایجی که عملا شانس رسیدن تاتنهام به رتبه چهارم را به پایین‌ترین حد ممکن رسانده و حتی رتبه پنجمی این تیم را هم در خطر قرار داده بود.

مهم‌ترین نکته در ترکیب لیورپول این بود که محمد صلاح از ابتدا در کنار لوییس دیاز و کودی گاکپو بازی می‌کرد. به دنبال جدال لفظی این ستاره مصری با کلوپ پیش از تعویض در بازی قبلی، بسیاری از کارشناسان انتظار داشتند صلاح بار دیگر بیرون از ترکیب بماند اما کلوپ بار دیگر نشان داد که روش مدیریتی او، یک روش کلاسیک و قابل پیش‌بینی نیست.

از لحظه اعلام ترکیب لیورپول، سئوال اصلی این بود که «آیا صلاح در این بازی به اندازه کافی موثر و درخشان خواهد بود یا نه؟» سوالی که اگر با پاسخ منفی همراه می‌شد، عملا قدرت و هنر مدیریت کلوپ هم به دنبال از دست رفتن شانس قهرمانی لیگ، زیر سوال می‌رفت.

کلوپ در خط دفاع تغییری ایجاد نکرده بود اما در خط میانی دو تغییر نسبت به بازی قبلی داشت و از هاروی الیوت و الکسیس مک‌آلیستر در کنار واتارو اندو استفاده کرده بود.

آنگه پوستکوگلو هم تیمش را با سیستم ۳-۳-۴ به میدان فرستاد؛ پدرو پررو، کریستین رومرو، میکی فان‌درفن و بن دیویس در خط دفاع قرار گرفتند.

یس بیسوما، پپه سار و رودریگو بنتانکور سه هافبک میانی تاتنهام بودند و برنن جانسون و دژان کولوسفسکی هم در خط حمله در دو سمت سون هیونگ مین بازی می‌کردند. به این ترتیب تاتنهام هم چند تغییر در ترکیب داشت تا احتمال تکرار شکست‌های سنگین چند بازی اخیر کم شود.

نمایش فاجعه‌بار تاتنهام در نیمه اول
تاتنهام که در بازی با آرسنال مالکیت بالایی داشت و به‌رغم تسلط بر جریان بازی، روی ضربات ایستگاهی غافلگیر می‌شد، این‌بار هم در آنفیلد در همان نیمه اول برنامه‌اش کنترل جریان بازی براساس حفظ توپ و مالکیت بالای توپ بود، اما در عمل مشخص شد که کلوپ نه تنها مشکلی با این رویکرد پوستکوگلو ندارد، بلکه از این برنامه تاتنهام استفاده می‌کند، تا در انتقال از دفاع به حمله به این تیم ضربه بزند.

به این ترتیب تاتنهام در نیمه اول این بازی، یکی از ضعیف‌ترین عملکرد‌های فنی خود در فصل جاری را ثبت کرد.

لیورپول در همان ۱۰ دقیقه ابتدایی بازی با تصمیمات خوب گاکپو و صلاح و الیوت، ۳ ضربه در چهارچوب و یک ضربه به تیر دروازه داشت و در دقیقه ۱۶ هم روی با ضربه صلاح به گل اول رسید. صلاح در ادامه نیمه اول هم موثرترین بازیکن لیورپول در فاز حمله بود و روی گل رابرتسون اثر مستقیم داشت.

درحالی که مالکیت توپ در نیمه اول ۵۶ به ۴۴ درصد به سود تاتنهام بود، آماری شگفت‌انگیز در پایان این نیمه ثبت شد؛ ۱۴ شوت لیورپول و ۸ ضربه این تیم داخل چهارچوب، مقابل یک شوت تاتنهام، بدون هیچ ضربه‌ای در چهارچوب.

همین آمار نشان می‌دهد که تاتنهام چقدر در نیمه اول در کنترل حملات و ضدحملات لیورپول، به‌رغم داشتن مالکیت نسبتا بالا مشکل داشته و تا چه حد تحت تاثیر لیورپول قرار گرفته است. پس از بازی خبر درگیری چند بازیکن تاتنهام در رختکن بین دو نیمه هم منتشر شد، که نشان‌دهنده افزایش فشار و تنش درون تیمی در تاتنهام بود.

سمت راست شگفت‌انگیز لیورپول
هرچند تاتنهام نیمه دوم را با میل هجومی بیشتری آغاز کرد، اما پیش از رسیدن به دقیقه ۶۰، با دو گل گاکپو و الیوت، فاجعه برای تاتنهام کامل شد.

هر دو گل با اصرار به طراحی حملات در فضای اطراف صلاح شکل گرفت؛ درواقع انتقال از دفاع به حمله از سمت راست، اثرگذاری صلاح روی شکل‌گیری حمله و پاس آخر از این منطقه، برای لیورپول خلق موقعیت می‌کرد و دو بار دیگر روی همین برنامه لیورپول توسط گاکپو و الیوت به گل رسید تا پس از آن کلوپ با آسودگی شروع به تعویض چند مهره مهم خود کند.

برای تاتنهامی‌ها که در ۳ بازی قبلی به ترتیب ۴، ۳ و ۲ گل از نیوکاسل، آرسنال و چلسی خورده بود، تحمل یک شکست سنگین دیگر فاجعه‌بار بود اما این اتفاقی بود که در آنفیلد داشت شکل می‌گرفت.

تلاش ناکام برای بازگشت بزرگ
ریچارلیسون، جیمز مدیسون و سپس جووانی لوسلسو بازیکنان تعویضی بودند که پوستکوگلو در ادامه به جای کولوسفسکی، بنتانکور و سار وارد زمین کرد تا تاتنهام در ۳۰ دقیقه پایانی با هجومی‌ترین شکل ممکن بازی کند.

اتفاقا بازگشت تاتنهام به جریان بازی، غافلگیرکننده هم بود. سون که با آمدن ریچارلیسون به میدان و قرار گرفتن در مرکز خط حمله، به سمت چپ رفته بود، عملا در این پست کارآیی بالاتری نسبت به نیمه اول داشت و طراح چندین حمله موثر تاتنهام بود. گل اول تاتنهام را ریچارلیسون زد و گل دوم را هم سون روی شروع حرکت از سمت چپ زد.

گل دوم تاتنهام در دقیقه ۷۷ زده شد و کلوپ که تیمش در هفته‌های گذشته پرنوسان ظاهر شده بود، نگران از دست رفتن برتری ۴ گله بود.

شکل بازی تاتنهام در ۱۰ دقیقه پایانی بازی طوری بود که احتمال بازگشت بزرگ هم وجود داشت، به‌خصوص اگر الیسون بکر در موقعیت تک به تک ضربه سون را دفع نمی‌کرد.

البته لیورپول هم در دقایق پایانی چند فرصت خوب داشت اما همین که در چنین مسابقه‌ای، لیورپول بار دیگر ۲ گل خورد و در خطر از دست رفتن برتری ۴ گله خود قرار گرفت، نشان می‌دهد که تیم کلوپ در مهم‌ترین مقطع فصل، چقدر دور از ثبات کافی برای یک تیم مدعی قهرمانی است.

اهمیت پیروزی با درخشش صلاح
آمار کلی در پایان بازی، نسبت به نیمه اول کمی تعدیل شد. به‌خصوص با رسیدن تاتنهام به آمار ۱۱ شوت و ۳ ضربه داخل چهارچوب.

اما تیم پوستکوگلو ۲۵ شوت به دروازه‌اش زده شد که ۸ تا از این ضربات داخل چهارچوب بود. این برای تیمی که در رقابت سنگین برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان است، آماری بسیار ضعیف محسوب می‌شود.

لیورپول با این پیروزی ۷۸ امتیازی شد و با توجه به فاصله ۵ امتیازی با آرسنال صدرنشین و باقی ماندن فقط ۲ مسابقه دیگر، عملا کلوپ شانس بسیار ضعیفی برای قهرمانی در لیگ برتر خواهد داشت.

لیورپول تا همین چند هفته قبل شانس رقم زدن یک فصل تاریخی با کسب ۳ جام را داشت اما نوسان فنی شدید در یک ماه گذشته، هم لیگ اروپا را از لیورپول گرفت، هم جام حذفی فوتبال انگلیس و هم امید به قهرمانی در لیگ برتر.

اما پیروزی مقابل تاتنهام آن هم با یک نمایش هجومی، یک نیاز ضروری برای کلوپ بود؛ برای مردی که در آستانه وداع با سرمربیگری لیورپول، با یکی از مهم‌ترین ستارگان تیمش یعنی صلاح جلوی دوربین‌های تلویزیونی درگیر چالش شده بود و نیاز داشت با درخشش صلاح تاتنهام را شکست دهد تا وجهه فنی و شخصیتی خودش و تیمش را پس از حدود ۹ سال کار نسبتا موفق در لیورپول بازسازی کند.

تاتنهام هم البته همچنان به شکست‌های سنگین خود ادامه می‌دهد و خوش‌شانس است که تیم‌هایی مثل منچستریونایتد و نیوکاسل به دلیل بی‌ثباتی نتوانسته‌اند به رتبه پنجم برسند.